Veelgestelde vragen over infectieziekten

De GGD is verplicht gegevens te verzamelen om uitbraken van infectieziekten te signaleren en monitoren. Dit staat in de Wet Publieke Gezondheid (WPG). De GGD stuurt de verzamelde gegevens anoniem naar het RIVM. In deze gegevens is dus niet te zien over wie het precies gaat. 

Nee, niet standaard. Soms is het belangrijk dat de huisarts dit wél weet. Als we gegevens delen met jouw huisarts, gebeurt dat alleen met jouw toestemming. Dan zijn wel je naam en geboortedatum nodig. Het is mogelijk dat daarna de huisarts contact met jou opneemt.

Heb je lichamelijke klachten en vermoed je dat het een infectieziekte zou kunnen zijn? Neem in dat geval contact op met je huisarts. 

• Kijk hier voor algemene informatie over infectieziekten
• Wil je je laten testen op een SOA? Bekijk dan deze informatie over SOA testen.
• Heb je vragen over besmettelijkheid voor anderen, preventiemaatregelen en hygiëne? Of heb je al contact gehad met de GGD of een GGD brief ontvangen? Dan kun je ons bellen op werkdagen tussen  8.30-17.00 uur op telefoonnummer 088-355 5493. Of mail naar infectieziekten@vggm.nl 

Je ontvangt van ons geen rekening voor infectieziektezorg. Soms zijn er medicijnen of aanvullend onderzoek nodig. Dit noemen we individuele zorg. Deze zorg wordt betaald door de zorgverzekeraar. Het kan dan gebeuren dat er iets van je eigen risico afgaat.

Lees meer hierover in de folder: GGD en eigen risico

Nee, heb je vragen of klachten over voedingswaren? Dan kun je 24 uur per dag contact opnemen met de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit. 
Ben je ziek door het eten van bedorven voedsel? Neem dan contact op met je huisarts. en op werkdagen tussen  8.30-17.00 uur op telefoonnummer 088-355 5493. Of mail naar infectieziekten@vggm.nl 

Nee, de GGD kan niet testen op schurft. Heb je contact gehad met iemand met schurft of denk je dat je zelf schurft hebt? Bel dan met je huisarts. Schurft is namelijk goed te behandelen. Het is belangrijk om altijd in overleg met de huisarts te behandelen. Begin dus niet uit jezelf met een behandeling. 

Nee, de GGD kan je niet testen op de ziekte van Lyme. Bloedonderzoek doen direct na een tekenbeet heeft ook geen zin. De bloedtest kan niet direct laten zien of de teek jou besmet heeft. Kijk voor meer informatie over tekenbeten en het verwijderen van een teek op GGDleefomgeving.

Bij lichamelijke klachten kun je contact opnemen met je huisarts.

Meer weten? Ga naar onze pagina over algemene informatie over infectieziekten

Heb je vragen over besmettelijkheid voor anderen, preventiemaatregelen, hygiëne? Of heb je al contact gehad met de GGD of een GGD brief ontvangen? Dan kun je ons bellen op werkdagen tussen  8.30-17.00 uur op telefoonnummer 088-355 5493. Of mail naar infectieziekten@vggm.nl.

• Was de wond (15 minuten) met lauwwarm water en zeep. Als het niet anders kan alleen met water
• Ontsmet daarna de wond met alcohol (70 procent) of jodium
• Bel direct naar de alarmcentrale van je ziektekostenverzekering, ook als je vooraf tegen rabiës bent gevaccineerd. Zij kunnen adviseren over de nodige behandeling en helpen je zoeken waar je deze behandeling kan krijgen.
• Meld je na het overleg met de alarmcentrale zo snel mogelijk bij een arts
• Naast behandeling voor rabiës is er soms ook antibiotica of een tetanusvaccinatie nodig
• Moet je de behandeling in Nederland afmaken? Bel dan direct na thuiskomst de GGD in jouw regio.

De kans dat je thuis ziek wordt door legionellabacteriën is erg klein. Er zijn enkele tips om blootstelling aan legionella thuis te beperken. Legionellabacteriën bevinden zich overal waar water is en je komt hier regelmatig mee in contact. Je afweersysteem zorgt ervoor dat je van deze bacteriën niet ziek wordt. Sommige mensen hebben meer kans om ziek te worden, zoals ouderen, mensen met een slechte gezondheid, mensen die medicijnen gebruiken waardoor de afweer minder wordt en rokers.

De legionellabacterie vormt pas een probleem als hij kan groeien. Dit gebeurt in stilstaand en warm water. Vooral als het water tussen de 20 en 50 graden Celsius is. Lees meer over legionella op de website van RIVM. 

Heb je waterpokken doorgemaakt als kind? Dan ben je de rest van je leven beschermd tegen waterpokken. Op latere leeftijd kun je hier nog wel gordelroos van krijgen.

Weet je niet zeker of je al eens waterpokken hebt gehad? Vraag dan aan je huisarts om te bepalen of je antistoffen tegen waterpokken hebt.
Heb je geen antistoffen? Dan kun je je laten vaccineren met het waterpokkenvaccin. Overleg met je huisarts of GGD-arts of vaccinatie nodig en mogelijk is. Een vaccinatie tegen waterpokken wordt niet zomaar vergoed. Klik hier voor meer informatie over waterpokken.

Als je waterpokken hebt gehad, loop je 25% kans om gordelroos te krijgen. Tegen gordelroos bestaat een vaccin. Het vaccin kan gegeven worden aan volwassenen van 50 jaar en ouder. Ook mensen van 18 jaar en ouder met een verhoogd risico op gordelroos kunnen de vaccinatie krijgen. Dit zijn bijvoorbeeld mensen met een afweerstoornis.

Als je nooit waterpokken hebt gehad, beslist de huisarts of GGD of een vaccinatie toch nuttig kan zijn. De vaccinatie wordt niet vergoed door de zorgverzekeraar. Klik hier voor meer informatie over gordelroos

Nee, er zijn geen kosten verbonden aan het indienen van een klacht. Als je zelf deskundige (rechts)bijstand inschakelt, komen deze kosten wel voor eigen rekening.

Lost contact met de afdeling niets op of dien je liever een klacht in? Volg dan de stappen op de pagina Indienen klacht. Benoem daarbij je naam, adres, datum, beschrijf de klacht zo goed mogelijk: wanneer gebeurde het, om welke medewerker gaat het en wat is er precies gebeurd.

Ons e-mailadres: klacht@vggm.nl 

Ons postadres: 
VGGM
T.a.v. klachtenfunctionaris 
Postbus 5364 
6802 EJ Arnhem 

Nadat je de klacht hebt ingediend, sturen wij je een ontvangstbevestiging waarin wordt uitgelegd volgens welke regeling de klacht wordt behandeld. We onderzoeken de klacht en zoeken samen met je naar een oplossing. Soms leent een klacht zich voor een bemiddelingsgesprek. Wij streven er naar de klacht binnen zes weken af te handelen.
 
De klachtbehandeling voor onze organisatie is in verschillende wetten geregeld. Om die reden zijn er twee regelingen, die hieronder zijn toegelicht. 

Nee, je kunt heel schoon zijn en toch schurft krijgen.

Nee, schurft  is geen soa. Wel kun je schurft oplopen door met iemand seks te hebben. Dit kan doordat je huid op huidcontact hebt. Je kan schurft ook krijgen als je samen in hetzelfde bed ligt.

Jijzelf, jouw huisgenoten en jouw nauwe contacten moeten behandeld worden. Iedereen moet 2 keer de hele behandeling doen. Dit kan een behandeling zijn met crème en/of pillen.

Nee, dit kan niet. De schurftmijt kan wel op stoffen zitten. Denk hierbij aan een bank of kleding. De schurftmijt kan op een bank zitten omdat iemand die besmet is met blote huid op de bank heeft gezeten. Als jij daarna met blote huid op de bank gaat zitten, kan jij besmet raken. Je kan ook besmet raken als je kledingstukken aantrekt van iemand die schurft heeft. Bijvoorbeeld als je sportshirtjes wisselt.

Dat mag in de meeste gevallen wel. Als je werkt in de gezondheidszorg of met kinderen is het goed om dit met de bedrijfsarts te overleggen.

Nee, schurft gaat niet vanzelf over. Schurft moet worden behandeld met crème of met pillen. De huisarts kan een recept voor deze crème of pillen voorschrijven.
Alleen crème of pillen gebruiken is niet genoeg om van schurft af te komen. Je moet bijvoorbeeld ook:
•    je kleding, handdoeken en beddengoed op de goede manier wassen.
•    je schoenen 3 dagen in een dichte plastic zak doen.
Wat je precies moet doen staat in de uitleg over de behandeling met crème of pillen. Schurft  behandelen is veel werk. Plan wat je moet doen voor je begint.

Schurft is een huidmijt. Een huisdier kan wel last hebben van huidmijten, maar de huidmijt bij een dier is niet hetzelfde als de schurftmijt van de mens. Een schurftmijt van de mens kan niet overleven op een dier. Als iemand schurft heeft en een dier aait, kan de schurftmijt wel tijdelijk op de vacht gaan zitten. Aai jij daarna het dier dan kan je besmet raken. De schurftmijt van een mens kan maximaal 3 dagen op een dier zitten.

Een schurftmijt kan 3 dagen leven buiten het lichaam van de mens.

In de meeste gevallen is het nodig dat alle huisgenoten behandeld worden tegen schurft.

De kosten van de behandeling voor schurft gaan van je eigen risico af.
•    Heb je je eigen risico nog niet opgemaakt, dan betaal je de medicijnen zelf.
•    Heb je je eigen risico wel opgemaakt, dan betaalt je verzekering de medicijnen.

Schurft kan met name op textiel of stof zitten. Dus op sneakers of andere schoenen van stof kunnen mijten zitten. Leg deze schoenen de eerste 3 dagen apart vanaf de start van de behandeling. Draag deze schoenen mét sokken. Voor schoenen van leer is dit niet nodig.

Het in zakken stoppen of wassen op 60 graden van:
•    badjas
•    slippers
•    mutsen, sjaals en oorwarmers
•    stoffen schoenen
•    werkkleding
•    stoffen hoezen van de telefoon, laptop of tablet
•    tweedehandskleding
Het opnieuw crèmen van de schaamstreek en handen na het toiletbezoek.