Toezichthouder GGD

Voor tatoeëerders en piercers in de regio is Karen een bekend gezicht. Ze houdt toezicht op de vergunningen van tientallen tattooshops. Hoe doet ze dat? “Ik let vooral op hygiënisch werken”, zegt Karen. “Ik kijk naar steriele naalden, schone inktflesjes, de juiste handdesinfectans en alcohol die na schoonmaken wordt gebruikt op plekken waar lichaamsvloeistoffen kunnen zitten. De richtlijnen van het RIVM zijn behoorlijk uitgebreid, maar in de kern draait het om zo schoon mogelijk werken.”

Met twintig collega’s gaan we elk jaar naar 1.500 kinderopvanglocaties

Naast hygiënechecks bij tatoeëerders en piercers komt Karen op veel meer locaties in de regio. “Ik ben ook toezichthouder in de kinderopvang”, vertelt Karen. “Met een team van 20 collega’s doen we jaarlijks een kwaliteitsonderzoek op zo’n 1.500 kinderopvanglocaties. Dat onderzoek is door de jaren heen enorm ontwikkeld. Naast hygiëne zijn we meer gaan letten op pedagogiek. Op hoe de interactie is tussen de begeleiders en kinderen. Ook houden we interviews met de begeleiders. Hun taak is breder dan alleen de verzorging.”

Momenteel bezoekt Karen de kinderopvanglocaties in het noorden van de regio. Maar dat blijft niet zo. “Na drie jaar wisselen we binnen ons team van aandachtsgebied”, legt Karen uit. “Dan ga ik bewust niet meer naar de locaties in Barneveld, Hoevelaken en Scherpenzeel. We willen blinde vlekken voorkomen. Een begeleider die zegt ‘Hé Karen, zwarte koffie, toch?’ kan niet. De wisseling zorgt er ook voor dat het uitdagend blijft. Ik kom nooit vaker dan drie keer op dezelfde locatie.”

Een goede toezichthouder is niet bleu, heeft schwung en werkt onbevangen

Over afwisseling in haar vak maakt Karen zich sowieso geen zorgen. Bij regionale seksinrichtingen doet ze ook nog eens hygiënechecks. “Dat doe ik sinds kort, dus in een SM-studio gaat er soms nog echt een wereld voor mij open”, erkent Karen. Rode koontjes krijgt ze niet snel. “Je moet niet bleu zijn. Ook niet als je alleen kinderopvanglocaties bezoekt. Een goede toezichthouder heeft schwung en is onbevangen. En gaat niet direct vingerwijzen. Valt mij iets op, dan vraag ik gewoon of het de normale gang van zaken is.”

Karen beseft dat ze boft met al die afwisseling. “Dat vind ik oprecht heel leuk aan deze baan. Net als dat ik veel onderweg ben. De ene helft van mijn werkweek ben ik op locatiebezoek. De andere helft werk ik thuis of op kantoor in Arnhem. Dan schrijf ik de rapporten en werk ik de vergunningen uit. Dat we als GGD horen bij een veiligheidsregio komt mij goed uit. Soms werk ik een rapport uit op het Hulpverleningscentrum in Barneveld bij de brandweercollega’s. Dat scheelt reistijd naar Arnhem.”

Rest nog een prangende vraag aan Karen. Heeft ze zelf een tatoeage? “Nee, die behoefte heb ik niet”, reageert Karen glimlachend. “Maar de enorme verschillen die er zijn in technieken en kleur- en schaduwgebruik vind ik fascinerend. Als ik het ooit toch doe, dan weet ik wie de mijne zet.”